Kapalı Alan Korkusu (Klostrofobi) – Köşe Yazısı – 07 Aralık 2023
Klostrofobi... Hepimizin hayatın belli korkuları vardır. Bazılarımız bu korkularla beraber yaşamayı öğreniriz. Bazılarımız ise bu korkuların esiri olur. Hayatını yaşanmaz bir hale sokar.
Klostrofobi... Hepimizin hayatın belli korkuları vardır. Bazılarımız bu korkularla beraber yaşamayı öğreniriz. Bazılarımız ise bu korkuların esiri olur. Hayatını yaşanmaz bir hale sokar.
Klostrofobi, halk arasında kapalı alanda kalma korkusu olarak bilinir ve aslında bir çeşit kaygı bozukluğudur. Klostrofobisi olan kişiler asansör, uçak, kilitli ve penceresiz odalar, mağaralar, tren ve araba gibi kapalı alanlarda bulunmaktan hoşlanmazlar. Klostrofobi semptomları genellikle çocukluk veya ergenlik döneminde ortaya çıkar. Birçok farklı durum veya duygu klostrofobiyi tetikleyebilir. Bazı durumları yalnızca düşünmek bile tetikleyici olabilir.
Klostrofobiye çocukluk çağında yaşanan çocukluk dönemi travması gibi çevresel faktörler , çocukluk çağında cezalandırma nedeniyle ya da farklı nedenlerle çocuğu kapalı bir odada kilitlemek, ilerleyen yıllarda klostrofobinin gelişmesine neden olabilir.
Bilinmeyen başka bir neden ise klostrofobinin genetik bir hastalık olduğu bulunmuştur. En son 2013 yılında yapılan bir araştırmada, klostrofobisi olan bireylerde GPM6A genindeki bir mutasyonun daha sık olduğu saptanmıştır.
Bir başka nedeni yakın alan ve uzak alan beyin tarafından farklı algılanır. Vücuda yakın veya yaklaşan nesnelere yanıt veren belirli nöronlar vardır. Çoğu insan, yakın uzay nesnelerini görüntülerken sola doğru küçük bir algı önyargısına sahiptir. Önyargı uzak alanlar için sağa kayar. Mesafe arttıkça soldan sağa kayma hızı, yakın uzayın algılanan boyutu için bir belirteç olarak kullanılabilir. Klostrofobi, ‘kişisel alan’ olarak düşünebilen yakın uzaydaki algısal farklılıklardan da kaynaklanabilir.